Τετάρτη 19 Απριλίου 2017

ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ: Δελτίο Τύπου για τη Φέτα και τη CETA

 
Θεσσαλονίκη, 19Απριλίου2017
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΓΕΩΤ.Ε.Ε.
ΤΜΗΜΑ ΕΚΔΟΣΕΩΝ, ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ & ΔΗΜ. ΣΧΕΣΕΩΝ
ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ 64, 546 31 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
ΤΗΛ.: 2310 278817-8, FAX: 2310 236308
Δ/ΝΣΗ E-mail:
pub_relations@geotee.gr
Η συνεχιζόμενη αδυναμία προστασίας της φέτας
αποτελεί βαρύ πλήγμα στις προοπτικές ανάκαμψης της εθνικής οικονομίας
Με αφορμή την πρόσφατη έγκριση από την Ευρωβουλή της Εμπορικής Συμφωνίας Ευρωπαϊκής Ένωσης – Καναδά, το ΓΕΩΤ.Ε.Ε. επισημαίνει ότι είναι η δεύτερη φορά, μετά την οριστικοποίηση (μόλις το περασμένο καλοκαίρι) της Περιφερειακής Συμφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Αναπτυξιακής Κοινότητας Νοτιότερης Αφρικής (SADC) που, με τη νέα αυτή εμπορική συμφωνία, η ελληνική κυβέρνηση αποτυγχάνει να προστατεύσει το καθεστώς του Προϊόντος Ονομασίας Προέλευσης (Π.Ο.Π.) για την κορωνίδα των εξαγώγιμων αγροτικών προϊόντων της χώρας μας, τη φέτα.

Με δεδομένη την ιδιαίτερη βαρύτητα που κατέχει η φέτα ανάμεσα στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, τόσο σαν ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα, διεθνώς, ελληνικά τρόφιμα, αλλά και σαν αιχμή του δόρατος των ελληνικών εξαγώγιμων προϊόντων του πρωτογενή τομέα παραγωγής, η συνεχιζόμενη αδυναμία προστασίας της αποτελεί ένα ιδιαίτερα σημαντικό πλήγμα στις προοπτικές ανάκαμψης του πρωτογενή τομέα παραγωγής αλλά και της οικονομίας μας γενικότερα.

Για να γίνει πιο εύκολα κατανοητή η τεράστια σημασία που έχει για την ελληνική οικονομία η φέτα σημειώνουμε ότι, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, για την παρασκευή Φέτας στην χώρα μας απασχολούνται 100.000 κτηνοτρόφοι με 12.000.000 αιγοπρόβατα και πάνω από 400.000 εργαζόμενοι συνολικά στην πρωτογενή παραγωγή, μεταποίηση και υπηρεσίες και παράγουν 120.000 τόνους ετησίως σε 500 τυροκομεία. Οι ετήσιες εξαγωγές της χώρας μας, συνεχώς αυξανόμενες, ανέρχονται σε 45.000 τόνους και 260 εκ. ευρώ τζίρο ετησίως, με διανομή σε 56 χώρες και στις 5 ηπείρους.

Εξαιτίας αυτής ακριβώς της σημαντικότητάς της, οι προσπάθειες για την προστασία και την κατοχύρωση της φέτας σαν ελληνικό προϊόν ξεκίνησαν περισσότερα από 30 χρόνια πριν, με την πρώτη κατοχύρωση να επιτυγχάνεται το 1996 και την οριστική κατοχύρωση να συντελείται εντέλει το 2002, με τον κανονισμό 1829/2002 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από τότε δίνεται ένας συνεχής αγώνας για την εφαρμογή του κανονισμού αυτού και την υλοποίηση, στην πράξη, της προστασίας της φέτας ως ελληνικό προϊόν Π.Ο.Π..

Οι πρόσφατες εμπορικές συμφωνίες Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αναπτυξιακής Κοινότητας Νοτιότερης Αφρικής και Ευρωπαϊκής Ένωσης – Καναδά και το καθεστώς μειωμένης προστασίας που περιλαμβάνεται σ’ αυτές για τη φέτα, αποτελούν σίγουρα βήματα προς τα πίσω στην προσπάθεια για την κατοχύρωση και προστασία της. Είναι αυταπόδεικτο ότι, η οποιαδήποτε αδυναμία προστασίας της φέτας, έχει άμεσο αρνητικό αντίκτυπο στην πρωτογενή παραγωγή της χώρας αλλά και την εθνική οικονομία γενικότερα. Και όλα αυτά ενώ, σαν Επιμελητήριο, έχουμε επανειλημμένα επισημάνει ότι ένα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα που διαθέτει και πρέπει να εκμεταλλευτεί η χώρα για την έξοδό της από την οικονομική κρίση είναι ο πρωτογενής τομέας παραγωγής, με τα μεγάλης ποικιλίας και εξαιρετικής ποιότητας προϊόντα Π.Ο.Π. που παράγει. Η αξιοποίηση των προϊόντων αυτών μπορεί να βοηθήσει τα μέγιστα στην ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας, δεδομένου ότι η παραγωγή και εμπορία πλήρως τυποποιημένων και υψηλής ποιότητας προϊόντων μπορεί και πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για την έξοδο του πρωτογενούς (και όχι μόνο) τομέα παραγωγής από την κρίση.
Σαν Γεωτεχνικό Επιμελητήριο, πιστεύουμε ότι η υπεράσπιση της κατοχύρωσης της Φέτας δεν είναι απλώς επιβεβλημένη αλλά, στην ουσία, μονόδρομος για τη χώρα μας.
Οφείλουμε να υπερασπιστούμε το κοινοτικό κεκτημένο κατοχύρωσης της Φέτας, την ισοτιμία της με τα βασικά Ευρωπαϊκά τυριά και τις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης για δίκαιο εμπόριο με διασφάλιση του υγιούς ανταγωνισμού των αγορών, της αρχής της κοινοτικής προτίμησης και του δικαιώματος των καταναλωτών να πληροφορούνται και να επιλέγουν.
Για το λόγο αυτό το ΓΕΩΤ.Ε.Ε., ενώνοντας τη φωνή του με τους Έλληνες κτηνοτρόφους, τα συλλογικά τους όργανα αλλά και άλλους εμπλεκόμενους φορείς, καλεί την ελληνική κυβέρνηση, με όρους Εθνικής συνεννόησης, να απαιτήσει την άμεση επαναδιαπραγμάτευση της CETA, για την πλήρη και άμεση προστασία της Φέτας και των Π.Ο.Π. προϊόντων της χώρας μας, αλλά και να διασφαλίσει, σε όλες τις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες, την κατοχύρωση της Π.Ο.Π. Φέτας και την εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου των παραγωγικών, περιβαλλοντικών και κοινωνικών ποιοτικών προδιαγραφών της Ευρώπης.

Καλούμε λοιπόν την κυβέρνηση να προχωρήσει σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες ώστε:
α) Με πρωτοβουλία της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ (σύμφωνα με την υπ’ αριθ. 6 δήλωσής της των & 3 και & 6 συνημμένης στην CETA ότι δεσμεύεται να διασφαλίσει ισότιμη προστασία της Φέτας με τα ΠΟΠ προϊόντα του παραρτήματος 20.Α) να εισηγηθεί άμεσα στην ‘ΚΟΙΝΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΕΝΔΕΙΞΕΩΝ’ του άρθρου 26.2 & (ι) της CETA (η οποία σύμφωνα με το άρθρο 20.22 &1 της CETA είναι τώρα αρμόδια και εξουσιοδοτημένη να προβαίνει σε τροποποιήσεις του παραρτήματος 20.Α των προστατευόμενων προϊόντων ΠΟΠ της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και να αποφασίσει την αφαίρεση του αστερίσκου μειωμένης προστασίας της Φέτας για την παροχή πλήρους και ισότιμης προστασίας της με τα υπόλοιπα ΠΟΠ προϊόντα του παραρτήματος 20.Α της ΕΕ.
β) Να ζητηθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή: 
- όπως σε όλες τις εμπορικές συμφωνίες που είναι υπό διαπραγμάτευση (Ν. Αφρικής, Σιγκαπούρης, ΗΠΑ, Κίνας, Αυστραλίας κλπ) διασφαλίσει πλήρη προστασία στην Ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά για την ΦΕΤΑ και για όλα τα εξαγώγιμα Π.Ο.Π. προϊόντα της χώρας, 
- κατά τις διαπραγματεύσεις στα πλαίσια των επιτροπών ρυθμιστικής συνεργασίας της CETA και όλων των διεθνών εμπορικών συμφωνιών όπως διασφαλίσει σε όλα τα επίπεδα και θεσμούς το κοινοτικό κεκτημένο, όπως των προδιαγραφών αποτροπής των μεταλλαγμένων τόσο για την χρήση τους ως ζωοτροφές όσο και για την δημόσια υγεία.
γ) Να προχωρήσει στην τροποποίηση της Υ.Α. 313025/11-1-1994 “Αναγνώριση προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (Π.Ο.Π.). τυριού ΦΕΤΑ (FETA)” (ΦΕΚ 8/Β/1994) ώστε να συμπεριληφθεί σε αυτή η μικροβιακή χλωρίδα η οποία είναι απαραίτητη για τη γαλακτική ζύμωση που λαμβάνει χώρα κατά την παρασκευή της φέτας. Μόνον έτσι θα θωρακιστεί ο φάκελος για την αναγνώριση, ως Π.Ο.Π., της φέτας, τόσο έναντι των ξένων που μας ανταγωνίζονται με τα λευκά τυριά, αλλά και έναντι της ποιοτικής υποβάθμισης της φέτας με την πάροδο του χρόνου, δεδομένου ότι η μικροβιακή αυτή χλωρίδα χάνεται στο πέρασμα του χρόνου, με την αλλαγή των διατροφικών συνηθειών των ζώων και την ανεξέλεγκτη χρήση των αντιβιοτικών.

Τονίζουμε ότι, έστω και την ύστατη στιγμή, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πετύχει τη μέγιστη δυνατή προστασία της ελληνικότητας προϊόντων όπως η φέτα, πάνω στα οποία εκ των πραγμάτων θα στηριχτεί η προσπάθεια ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας. Σε αντίθετη περίπτωση, πλήττονται ανεπανόρθωτα τόσο οι προοπτικές της πρωτογενούς παραγωγής στη χώρα μας, όσο και οι προσπάθειες του ελληνικού λαού για έξοδο από την κρίση
.
Από το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας

Πέμπτη 6 Απριλίου 2017

Γιώργος Εμμανουήλ: "Η ΕΕ ή θα γίνει δημοκρατική και κοινωνική Ευρώπη ή θα αποσυντεθεί σε κοινή αγορά οικονομικών εθνικισμών



του Γιώργου  Εμμανουήλ
τ. Διευθυντής των Ευρωπαϊκών διακρατικών Προγραμμάτων της χώρας, Interreg (2011-2015),
Μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του Δικτύου Φορέων και Πολιτών stop ceta, ttip, tisa.

Η ΕΕ στα εξηντάχρονα γενέθλιά της αντιμετωπίζει κρίσιμα προβλήματα όπου καλείται να δώσει απαντήσεις για να διατηρήσει την συνοχή της και να αποτρέψει φυγόκεντρες τάσεις κρατών μελών της.
Διαφορετικά επίπεδα ανταγωνιστικότητας μεταξύ βόρειων και νοτίων χωρών, χαμηλοί ρυθμοί ανάπτυξης λιγότεροι του 2% ετησίως στην ΕΕ με υψηλή ανεργία και κρίση χρέους των χωρών της Ν. Ευρώπης, διαφορετική στάση των κρατών μελών έναντι των περιφερειακών συγκρούσεων και των προσφυγικών ροών σε Μ. Ανατολή, Ουκρανία, Β. Αφρική, δημοκρατικό έλλειμμα και ενίσχυση των ευρωσκεπτικιστών και της άκρας δεξιάς, αποτελούν τις κύριες προκλήσεις της ΕΕ.

Η ΕΕ οικοδομήθηκε με βάση την συνεργασία του Γαλλογερμανικού άξονα, όπου μετά από 80 χρόνια πολεμικής αντιπαράθεσης μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας και των συμμάχων τους από τον Γαλλοπρωσικό πόλεμο του 1870 έως και τους 2 καταστροφικούς παγκόσμιους πολέμους, κατέληξε στην πρώτη ειρηνευτική Ευρωπαϊκή συνθήκη Χάλυβα και Άνθρακα το 1951. Με αυτήν την συμφωνία η περιοχή του Ρούρ, που οι δύο χώρες διεκδικούσαν για πάνω από έναν αιώνα και συγκέντρωνε τα ορυχεία και τις πρώτες ύλες για την πολεμική βιομηχανία τους, μπήκε σε κοινό έλεγχο για ειρηνικούς πλέον σκοπούς της Γαλλίας, Γερμανίας και των 4 άλλων χωρών που συγκρότησαν την ΕΚΑΧ.

Στην μετέπειτα ευρωπαϊκή πορεία της η Γερμανία βγάζοντας συμπεράσματα από την 100ετή ιστορία πολέμων κυρίως λόγω του πρωσικού αυταρχισμού της, ακολούθησε μια πολιτική πολυμερούς συνεργασίας στον Ευρωπαϊκό χώρο κυρίως με την ostpolitic του Βίλλυ Μπράντ ο οποίος το 1970 σύναψε σχέσεις συνεργασίας με τις Ανατολικές χώρες και με την Ανατολική Γερμανία με την οποία εντάχθηκαν ταυτόχρονα στον ΟΗΕ το 1973. Αντίστοιχη πολιτική πολυμερούς συνεργασίας ακολούθησαν και οι μετέπειτα ηγέτες της Γερμανίας οι οποίοι σε συνεργασία με την Γαλλία και ιδίως με την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του Ζάκ Ντελόρ το 1985 έδωσαν ώθηση στο Ευρωπαϊκό οικοδόμημα ενισχύοντας μαζί με τις χώρες μέλη του Ευρωπαϊκού Νότου θεσμούς δημοκρατικής διακυβέρνησης όπως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Επιτροπή Περιφερειών, την Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και θεσπίζοντας ίδιους πόρους για χρηματοδότηση της ΚΑΠ και των πολιτικών των διαρθρωτικών ταμείων για σύγκλιση και κοινωνικοοικονομική συνοχή των χωρών μελών και των περιφερειών της ΕΕ.

Δυστυχώς μετά την παγκόσμια κρίση του 2008 η οποία έπληξε την Ελλάδα και τις χώρες κυρίως της Νότιας Ευρώπης η πορεία Ευρωπαϊκής ενοποίησης ανακόπηκε και πήρε αρνητικά χαρακτηριστικά. Έχουμε πλέον μια νέα κατάσταση στην Ευρώπη όπου η Γερμανία έχει ετήσιο εμπορικό πλεόνασμα 200 δίς ευρώ και η Γαλλία ετήσιο εμπορικό έλλειμμα 80 δίς ευρώ, ενώ μεγάλα είναι και τα εμπορικά ελλείμματα και των άλλων χωρών της Ν. Ευρώπης. Όπως έγραψε ο Κέυνς στην Γενική θεωρία το 1936: Οι λιγότερο ανταγωνιστικές χώρες εισαγωγής για να καλύψουν την ζήτηση οδηγούνται να έχουν υψηλό δημόσιο χρέος.

Η συνθήκη της Λισαβόνας της ΕΕ σε ισχύ από το 2009 ενσωμάτωσε τον Χάρτη Θεμελιωδών δικαιωμάτων και ενώ προβλέπει το δικαίωμα στην εργασία και στην αξιοπρεπή διαβίωση όλων των πολιτών σε μια Ευρώπη βιώσιμης ανάπτυξης, στην πράξη δεν ισχύει αφού δεν ενισχύει επαρκώς πολιτικές για την επίτευξη των παραπάνω στόχων. Ο προϋπολογισμός της ΕΕ παρά την διεύρυνση σε 10 νέες χώρες το 2004 παραμένει χαμηλός μόλις στο 1% του ΑΕΠ της ΕΕ μη ικανός να μετατρέψει την ΕΕ από ενιαία αγορά σε ενιαίο κοινωνικό και δημόσιο χώρο.